<p>
</p>
Odwaga
i pojednanie
Polski ruch oporu
-
Schemat organizacyjny
-
Czym było Polskie Państwo Podziemne?
Polskie Państwo Podziemne powstało po zajęciu Polski przez Niemcy i Związek Radziecki i stanowiło kompleksowy system instytucji wojskowych i cywilnych. Na jego czele stał Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie w Londynie. Kierował on i koordynował działalność Państwa Podziemnego, będącego oficjalnym partnerem aliantów. W okupowanym kraju istniała tajna administracja cywilna oraz nielegalny system szkolnictwa. Rządowi na uchodźstwie podlegały oddziały polskiego wojska, które wspólnie z aliantami walczyły przeciwko nazistowskim Niemcom (Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie) oraz uzbrojone grupy partyzantów w Polsce (Armia Krajowa). System ten stanowił w okupowanej Europie niezwykły fenomen, który przysparzał obu okupantom sporo problemów. Od 1 sierpnia do 2 października 1944 roku Armia Krajowa walczyła wspólnie z innymi grupami podziemia w Powstaniu Warszawskim. Powstanie to zostało stłumione przez niemieckie wojsko. Zginęło w nim ponad 150 000 ludzi a duża część Warszawy została doszczętnie zniszczona.
-
Dwa rządy dla jednego państwa?
W 1942 roku w ramach polskiego ruchu oporu założono pierwsze ugrupowanie komunistyczne. W 1944 roku zostało ono przekształcone w Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego - komunistyczny rząd, zależny od Związku Radzieckiego. Stanowił on aż do pierwszych wyborów po wojnie (1947) konkurencyjny rząd do rządu na uchodźstwie w Londynie. Polski Rząd na uchodźstwie nie był w stanie przeciwstawić się wspieranym przez Stalina komunistom. Po tym jak m. in. Wielka Brytania i Stany Zjednoczone uznały komunistyczny rząd, Rada Jedności Narodowej, będąca reprezentacją polskiego rządu na uchodźstwie w Polsce, podała się 1 lipca 1945 roku do dymisji. Rada ogłosiła tę decyzję poprzez opublikowanie „Testamentu Polski Walczącej”, z którego pochodzi program polskiej demokracji. Rząd na uchodźstwie istniał dalej aż do 1990 roku.
Komentarze