Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku oraz wskutek dramatycznego pogorszenia się sytuacji zaopatrzeniowej w Polsce uruchomiona została wielka fala pomocy humanitarnej na całym świecie. Pierwsze wsparcie z RFN ze strony organizacji dobroczynnych, samorządów miast, wspólnot kościelnych, gmin i osób prywatnych dotarło do Polski już pod koniec 1980 roku. Wysyłali oni paczki z produktami spożywczymi, ubraniami i lekami, organizowali transporty pomocowe oraz zbierali darowizny. Do Polski z RFN wysłano łącznie 30 milionów paczek - z żadnego innego kraju nie wysłano ich aż tak wiele. Swoim wystąpieniem w Bundestagu rząd RFN wsparł niniejszą akcję, namawiając do solidarności z Polską. Poza tym w 1982 roku wprowadzono czasowe zwolnienie z opłat pocztowych dla paczek wysyłanych do Polski. Duża fala wsparcia utrzymywała się do 1984 roku, jednak także później niektóre osoby nadal wysyłały regularne paczki do Polski.
Paczki do Polski wysyłano także z NRD, nawet jeśli miało to miejsce w mniejszym zakresie. W NRD m.in. w szkołach zachęcano do przekazywania darowizn. 18 grudnia 1981 roku rząd NRD zapowiedział pomoc dla Polski realizowaną m.in. przez Czerwony Krzyż i Pomoc dla Dzieci Polski Ludowej (niem. Hilfe für die Kinder Volkspolens). Otwarto specjalne konto (Konto 555), na którym gromadzono zebrane środki. Z inicjatywami pomocy wyszły także różne organizacje, jak np. Wolna Niemiecka Młodzież (niem. Freie Deutsche Jugend) czy organizacja pionierów „Ernst Thölmann”, które w 1981 roku wysłały do Polski ponad 2,5 miliona paczek bożonarodzeniowych. Poza tym organizowano wiele niezależnych akcji pomocowych, przede wszystkim z inicjatywy kościoła.
Większość społeczeństwa wspierała niniejsze akcje, jednak gdzieniegdzie można było dostrzec także istnienie uprzedzeń. Dla Socjalistycznej Partii Jedności Niemiec (niem. SED) akcje te były znakiem solidarności z komunistyczną władzą w Polsce, z generałem Jaruzelskim, a nie z polskim społeczeństwem. Akcja paczkowa w NRD była nadzorowana przez funkcjonariuszy Stasi.
Akcja paczkowa stanowi ważny krok na drodze zbliżenia się Polaków i Niemców. Dla wielu mieszkańców Polski i Niemiec wydarzenie to stanowiło pierwszą okazję do poznania kogoś z drugiego kraju. Poza bezpośrednią pomocą dla Polski akcja ta doprowadziła do nawiązania przez wielu Polaków i Niemców osobistych kontaktów. Wielu Polaków po raz pierwszy poznało Niemców jako gotowych do pomocy i solidarnych sąsiadów, co w znaczący sposób przyczyniło się do redukcji uprzedzeń. Liczne polskie i niemieckie organizacje nawiązały wtedy partnerstwa. Te prywatne i instytucjonalne relacje istnieją po części po dzień dzisiejszy i są ważnym filarem polsko-niemieckiego porozumienia.