Von T.M. - Eigenes Werk, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=32074576
Także Dolny Śląsk był terenem, który po Konferencji poczdamskiej latem 1945 roku przypadł Polsce. Już od jesieni 1944 roku Niemcy uciekali z tych terenów na zachód przed zbliżającą się Armią Czerwoną. Wtedy obserwowano również przypadki samowolnego wypędzenia ludności niemieckiej przez polską milicję czy wojsko. Po przybyciu Polaków ze wschodu nasiliły się problemy związane z sytuacją mieszkaniową i zaopatrzeniem. Systematyczne przesiedlenia niemieckiej ludności, przede wszystkim do radzieckiej lub brytyjskiej strefy okupacyjnej, miały miejsce dopiero na przełomie 1946 roku, równolegle do przymusowych przesiedleń Polaków, którzy musieli opuścić dawne tereny polskie na wschodzie. Zarówno Polacy, jak i Niemcy nie mieli większego wpływu na to, gdzie ostatecznie trafiali.
Przed zakończeniem wojny wielu mieszkańców Kreisau uciekło na południe ze strachu przed zbliżającym się frontem. Działania wojenne oszczędziły wioskę, dlatego jej mieszkańcy wkrótce wrócili do swoich domów. W maju 1946 roku nastąpiły przymusowe wysiedlenia niemieckiej ludności z Krzyżowej. Większość tych ludzi trafiła do radzieckiej lub brytyjskiej strefy okupacyjnej.
„Większość mówiła: Tak, po kilku latach na pewno znów wrócimy. Nikt wtedy nie przypuszczał, że ostatecznie stanie się inaczej.” (Pani P. z Kreisau)*